Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

ΤΟ ΚΟΚΑΛΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ


Βιώνουμε όλοι μια εναλλακτική αντίληψη της δημοκρατίας, από τα ανώτερα κυβερνητικά όργανα μέχρι τον μικρότερο σύλλογο, που όμως είναι η κρατούσα αντίληψη. Ποια είναι αυτή;

Μια ειδικευμένη τάξη λίγων ανθρώπων, οι οποίοι αυτοαποκαλούνται συνήθως επαναστάτες, αναλαμβάνουν την εξουσία χρησιμοποιώντας την λαϊκή δύναμη, με σκοπό να οδηγήσουν τις ηλίθιες μάζες (σύμφωνα με αυτούς) σε ένα μέλλον που είναι ανίκανες να οραματιστούν για τον εαυτό τους.

Η ειδικευμένη τάξη από εδώ και στο εξής θα σκέφτεται και θα σχεδιάζει γιατί είναι η μόνη που καταλαβαίνει τα κοινά συμφέροντα. Οι μάζες πρέπει να είναι ένα ζαλισμένο κοπάδι θεατών και όχι συμμετεχόντων στις πολιτικές διεργασίες. Χρησιμοποιείται η αναγκαστική ηθική αρχή ότι οι μάζες είναι πολύ ηλίθιες για να κατανοήσουν τα πράγματα. Για να κρατήσουν τον απλό κόσμο σε μια λίγο-πολύ συντεταγμένη πορεία δημιουργούνται οι αναγκαίες ψευδαισθήσεις και χρησιμοποιείται το συγκινησιακό δυναμικό των υπεραπλουστεύσεων.

Όταν ορθώνεται μπροστά τους μια αντίρρηση ή αμφισβήτηση στα λόγια και στις πράξεις τους ενεργοποιείται το όπλο που λέγεται ο φόβος των εχθρών. Ένα όνομα ή μια ομάδα με τα ανάλογα κοσμητικά επίθετα τοποθετείται απέναντι ως το υπέρτατο κακό. Ο φόβος του εχθρού που έρχεται, τρομοκρατεί τους ανθρώπους σε τέτοιο βαθμό που καταρρακώνει το ηθικό τους και τους κάνει να δειλιάζουνε.

Το κόκαλο της εξουσίας πρέπει να κρατηθεί πάση θυσία. Γι αυτό οι άνθρωποι πρέπει να μένουν μονάδες, διαχωρισμένοι και μόνοι. Δεν πρέπει να γνωρίζονται, να συζητάνε, να οργανώνονται, γιατί τότε μπορεί να γίνουν κάτι περισσότερο από θεατές της δράσης. Ίσως να γίνουν πραγματικοί συμμετέχοντες.

Το άτομο είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας  στην αλλαγή των καταστάσεων που το αφορούν άμεσα. Ο άνθρωπος γίνεται πιο αποτελεσματικός όταν δρα συλλογικά σε όλες τις καταστάσεις. Όταν βρίσκεται με άλλους ανθρώπους ανακαλύπτει ότι δεν είναι μόνος του. Και άλλοι έχουν τις ίδιες απόψεις με αυτόν. Επιπλέον μπορεί να ενισχύσει  τις σκέψεις του και να μάθει περισσότερα για αυτά που σκέφτεται και πιστεύει.

Το ερώτημα απευθύνεται σε όλους μας. Θέλουμε να ζήσουμε σε μια ελεύθερη κοινωνία ή σε μια μορφή ολοκληρωτισμού όπου θα μας έχουν σαν ζαλισμένο κοπάδι, στο περιθώριο, κατευθυνόμενους και τρομοκρατημένους;

Ιδού το κόκαλο της εξουσίας…